Historia koła

Warunki klimatyczne i przyrodnicze Żuław Malborskich sprzyjały hodowli pszczół.
Pola i nieużytki pokryły się szatą dzikich ziół i chwastów oraz przydrożne aleje lip i wierzby nad rowami zapewniały bogaty pożytek dla pszczół. W okresie późniejszym pojawiły się rozległe łany rzepaków i bobiku. Przyczyniło się to do wykorzystania tych bogatych zasobów natury dla pszczelarstwa. Jednakże nie odziedziczyliśmy po poprzednich pszczelarzach pasiek. Wskutek działań wojennych uległy one zniszczeniu, a pszczoły rozproszeniu. Polscy pszczelarze wydobywali pszczoły z dziupli starych drzew i ruin. Nieliczni przywieźli ze sobą rodziny pszczele. Początki były trudne, brakło uli i sprzętu pszczelarskiego, ale miłośnicy pszczół nauczyli się wykonywać ule i sporządzać sprzęt
i zaczynając od kilku rodzin pszczelich zaczęli szybko rozwijać pasieki.

I tak w roku 1948 powstało Koło Pszczelarzy w Malborku , którego założycielami było małżeństwo Henryk i Janina Jaskulscy.

W ciągu roku powołano Zarząd Koła w składzie :
Henryk Jaskulski – prezes
Władysław Ramiński – wiceprezes
Julian Jaroszczak – sekretarz
Witold Juchowicz – skarbnik
Franciszek Gorczyca – członek
Franciszek Lewandowski – członek
Henryk Jaskulski pełnił funkcję prezesa Koła do 1972r.
Jego następcą został znakomity pszczelarz i działacz społeczny Jan Wojciechowski.
Do roku 1975 malborscy pszczelarze należeli do WZP w Gdańsku.
W kole była ożywiona działalność szkoleniowa. Z prelekcjami zapraszano wybitnych naukowców, jak insp. Ignacy Zimny z Gdańska, Franciszek Nastała z Kartuz, Tadeusz Rauss z Sopotu, prof. Skierko z Lęborka, lek.wet. Ostkowski z Gdańska. W okresie późniejszym byli zapraszani z prelekcjami prof. Gliński z Akademii Lublin i prof. Ryszard Kostecki ze Swarzędza. Po zorganizowaniu woj. Elbląskiego władze nowego WZP miały siedzibę w Malborku przy WZKR.  Do władz wojewódzkich weszli : Jan Wojciechowski, Julian Jaroszczak, Zygmunt Kopeć, którzy przez kilka kadencji aktywnie działali.
/źródło: Kronika Koła Terenowego Malbork/

Jan Wojciechowski (1911-1996) – kolejarz, w okresie drugiej wojny światowej żołnierz armii amerykańskiej, po wojnie pszczelarz amator i działacz związków pszczelarskich. Urodził się 11 listopada 1911 w Nowym Jorku jako syn Jana i Apolonii z domu Krusińska, jego ojciec był górnikiem. Uzyskał wykształcenie średnie, zdobył zawód kolejarza, ukończył szkołę podchorążych artylerii w Toruniu. W czasie drugiej wojny był oficerem armii amerykańskiej. Brał udział w walkach z Niemcami w Afryce, na Sycylii i we Francji. Do Polski wrócił w 1946, najpierw do Gdańska a potem do Malborka, gdzie od 1948 podjął pracę w Polskich Kolejach Państwowych. Do pszczelarstwa zachęcił go dziadek – również pszczelarz. Po śmierci ojca odziedziczył duże gospodarstwo rolne i pasiekę w 130 kószkach. W 1990 posiadał 150 pni, głównie w ulach systemu warszawskiego i wielkopolskiego. W pracy pomagała mu w żona Waleria, a potem córka Krystyna. Uzyskał kwalifikacje mistrza pszczelarskiego i rzeczoznawcy chorób pszczelich. Do Polskiego Związku Pszczelarskiego należał od roku jego powstania, do 1975 do WZP w Gdańsku, a potem był współorganizatorem WZP Elbląg. Od 1972 był prezesem TKP w Malborku. W WZP Elbląg przez kilka kadencji pełnił z Zarządzie funkcję skarbnika, a potem sekretarza. Był Członkiem Zrzeszenia Domu Pszczelarza w Kamiannej, gdzie pełnił funkcję członka Sądu Koleżeńskiego. Był honorowym członkiem PZP i WZP. Posiadał Medal ks. Dzierżona i Złotą Odznakę PZP oraz liczne dyplomy uznania. Był założycielem i opiekunem skansenu pszczelarskiego w Starym Polu. Przewodniczył Komisji Zadrzewień w WZP. Był organizatorem współpracy ze słowackimi pszczelarzami i posiadał Złotą Odznakę Pszczelarską Słowacji. W latach wojny gen. Sikorski udekorował go Krzyżem Virtuti Militari. Otrzymał również: Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Kombatancki Kampanii Wrześniowej 1939 oraz medal Zasłużony Ziemi Gdańskiej i Elbląskiej. Posiadał Medal Legii Honorowej i Amerykańską Srebrną Gwiazdę. Otrzymał wojskowe medale za Tobruk, Trypolis, Bengazi, Tunis i Sycylię. Zmarł 30 maja 1996.

Źródło : Marian Badeński: Pożegnania. Jan Wojciechowski. Pszczelarz Polski 1997(2)

Fundacja sztandaru malborskich pszczelarzy.

Koncepcja ufundowania sztandaru powstała w 1986r. Prezes koła Jan Wojciechowski zlecił wykonanie hafciarskiej pracowni w Starogardzie Gdańskim za kwotę 250 tys. zł.
Wykonano piękny sztandar z podobizną patrona pszczelarstwa św. Ambrożego z Mediolanu i srebrnym orłem na odwrotnej stronie. Upiększono herbem Malborka
i kwieciem.
Uroczystość poświęcenia i wręczenia sztandaru dokonał prezes PZP ks. Dr. Henryk Ostach w dniu 12 XII 1988 r. w 40-tą rocznicę powstania koła.
Poświęcenie odbyło się w zabytkowym kościele św. Jana w Malborku. Na ołtarzu zapłonęły woskowe świece malowane w pszczoły,  złożone w darze przez pszczelarzy. Na uroczystość przybyły sztandarowe poczty z WZP, TKP Elbląg, TKP Pasłęk, TKP Susz i TKP Markusy.
Kościół zapełniły rzesze pszczelarzy i miejscowych parafian. Aktu wręczenia sztandaru dokonał ks. Dr. H. Ostach w kasynie garnizonu wojskowego. Przygrywała wojskowa orkiestra.
Następnie udekorowano aktyw malborskiego koła licznymi odznaczeniami pszczelarskimi i wręczono dyplomy uznania. Pszczelarze i zaproszeni goście obdarowani ozdobnymi w pszczoły pamiątkowymi fajansowymi talerzami i proporczykami z miniaturą sztandaru. Potem po staropolsku przyjęto gości wystawnym obiadem. Królował pitny miód.

Sztandar ten będzie reprezentował pszczelarzy malborskich na wszelkich uroczystościach i imprezach. Będzie też żegnał zmarłych pszczelarzy na pogrzebach.
7 grudnia 1989r. delegacja malborskiego koła pszczelarzy ze sztandarem była na uroczystej mszy św. w Częstochowie. W skład delegacji weszli : Jan Wojciechowski, Jan Grobelny, Jan Pieczyński, Józef Lewandowski, Walery Sulencki i Mateusz Kurowski.
/źródło: Kronika Koła Terenowego Malbork/

Dane statystyczne obrazujące wielkość koła w różnych okresach czasu:
1987r. – 154 członków 3862 rodzin pszczelich.
1988r. – 145 członków 4117 rodzin pszczelich.
1989r. – 133 członków 4323 rodzin pszczelich.
1990r. – 109 członków 3694 rodzin pszczelich.
1991r. – 73 członków 2429 rodzin pszczelich.
1992r. – 74 członków 2201 rodzin pszczelich.
1993r. – 61 członków 2013 rodzin pszczelich.
2001r. – 48 członków 2264 rodzin pszczelich
2014r. – 23 członków 830 rodzin pszczelich

Delegacja pszczelarzy ze Słowacji gościła w pasiekach malborskich pszczelarzy.

     
Na pasiece Andrzeja Pytlaka./20.06.1989r./      z Leonem Jaworskim /21.06.1989r./

Przed zamkiem w Malborku z delegacją pszczelarzy słowackich stoją przedstawiciele  Koła Terenowego Malbork.

Wybory nowych władz koła – 16 IX 1990 r.
Prezes – Mieczysław Jaworski
Wiceprezes – Jan Grobelny
Sekretarz – Józef Piątek
Skarbnik – Zygmunt Kopeć
Członek zarządu – Edward Pieczyński
Tytuł Honorowego Prezesa Koła otrzymał zasłużony działacz pszczelarski Jan Wojciechowski

17 X 1993 r. – rezygnacja z funkcji Prezesa Koła przez Mieczysława Jaworskiego. Powierzenie obowiązków Prezesa Koła kol. Edwardowi Pieczyńskiemu.

 

Wycieczka członków RZP w Elblągu w pasiece Zygmunta Kopcia – 1999r.

Otwarcie sezonu pszczelarskiego na pasiece Pana Sulenckiego – 2000r.

Pan Zygmunt Kopeć w swoim pawilonie pszczelarskim – 2000r.